Ultrasoon onderzoek is een niet-destructieve testmethode die gebaseerd is op de transmissie, reflectie en absorptie van een ultrasone golf die zich in het teststuk voortplant en die het mogelijk maakt om defecten te vinden in het volume van het materiaal en aan het oppervlak.
Het principe bestaat uit het uitzenden van een ultrasone golf (in de praktijk een pulstrein) via een zender en het observeren van de weerkaatsing bij de ontvanger. Als deze ultrasone golf twee scheurvlakken tegenkomt die een verschillende akoestische impedanties afbakent, zal hij eerder reflecteren dan dat hij zijn weg vervolgt en zo een echo creëren. Het meten van de tijd tussen de puls en de echo geeft aan of de echo te wijten is aan de weerkaatsing van de golf aan de andere kant van het te inspecteren onderdeel of aan een interne discontinuïteit in het onderdeel.
Door het onderdeel correct te scannen is het mogelijk om de signalen te interpreteren en het defect te positioneren terwijl de relatieve afmetingen worden bepaald.Deze zogenaamde interpretatieverrichting is vrij eenvoudig voor geometrisch eenvoudige onderdelen. Voor complexe geometrieën vereist de techniek een grote mate van ervaring.
Andere technieken die geassocieerd worden met of afgeleid zijn van manueel ultrasoon onderzoek maken het tegenwoordig mogelijk om defecten in een onderdeel met grote precisie te karakteriseren. De TOFD-methode (Time of flight diffraction) maakt gebruik van het principe van diffractie van ultrasone golven voor de detectie en karakterisering van defecten. De PA (Phased Array) methode plaatst verschillende zenders en ontvangers naast elkaar om de "vorm" van de uitgezonden golftrein te controleren. Zo wordt het mogelijk om een driedimensionaal beeld te reproduceren van het onderdeel met zijn defecten.
Neem contact op